هدف از این تحقیق پیشرفت تحصیلی و متغیرهای زمینه ای اثرگذار بر آن می باشد.

خانواده و پیشرفت تحصیلی 

نتایح بسیاری از تحقیقات نشان می دهد که بخش بزرگی از تغییرات پیشرفت درسی به ویژه تغییرات توانایی های کلامی کودکان ناشی از تفاوت های محیط خانواده است. اگر چه مختصات خانواده از ابعاد گوناگونی چون ساختار ارزش های حاکم، نحوه انتظارات و توقعات والدین، روش های تربیتی، پایگاه اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی، شخصیت و منش والدین می تواند بر پیشرفت تحصیلی فرزندان تاثیر مثبت داشته باشد. اما مطالعات طولی بلوم (1964) حکایت از این دارد که آنچه والدین در تعامل خود با کودکان درخانواده انجام می دهند. عامل اصلی تعیین کننده ویژگی-های شخصیتی هستند، نه سطح درآمد یا میزان تحصیلات یا سایر خصوصیات مربوط به پایگاه اجتماعی آنان (سیف وهمکاران، 1360).ارزشی که والدین برای قلمروهای مختلف قائل اند، ارزش-های فرزندان را تحت تاثیر قرار می دهند. هم چنین ادراک والدین از توانایی های فرزندان در احساس کارآیی و انتظارات آن ها تاثیر مستقیم دارد (یاسائی، 1382).اگر انتظارات والدین با واقع بینی همراه باشد نه تنها اختلالی در رفتار کودکان به وجود نمی آورد بلکه در اغلب موارد به عنوان محرک اساسی، کودکان را به خلاقیت وا می-دارد و بالعکس (شریعتمداری، 1381).

هم چنین نگرش والدین در شکل گیری نگرش کودکان نسبت به تحصیل موثرند اینکه والدین با دانش آموزان چگونه برخورد می کنند در نگرش آن ها تاثیر می گذارد. والدین از طرق مختلف می توانند در پیشرفت تحصیلی فرزندان خود تاثیرگذار باشند. مهم ترین نقش آن ها، ایجاد محیطی (روانی یا عاطفی) آرام و مساعد و فراهم آوردن امکانات آموزشی مناسب است (بیابان گرد، 1377).یکی دیگر از عوامل مهم و موثر در انگیزش پیشرفت تحصیلی، روش تربیتی والدین است. انگیزش و پیشرفت دانش-آموزانی که والدین آنها روش انضباطی شان براساس تنبیه است و فرزندان خود را با اعمال و قواعد و مقررات سخت کنترل می کنند، کمتر از فرزندان والدینی است که با استفاده از تشویق و ترغیب فرزندان خود را هدایت می کنند (وینترباتام ، 1995 ؛ توکلی، 1376).

هر شیوه تربیتی که به فردیت کودکان تاکید دارد، به نظر می رسد موفقیت تحصیلی آن ها را افزایش می دهد. وقتی که روابط بین والدین و کودک موجب تشویق خوداتکایی و صمیمت شود، کودک هم خودش را در موقعیت های خارج از مدرسه فردی شایسته و کارآمد، احساس می کند و این منجر به استقامت و پشتکار در همه جنبه های زندگی می شود.استینبرگ  (1996)، خاطر نشان می کند که شیوه های فرزندپروری هم چنین بر نگرش و نوع تجزیه و تحلیلی که کودکان نسبت به موفقیت ها و شکست های خود در مدرسه دارند تاثیر می گذارد. کودکان خانواده های اقتداری، نگرش مثبت تری دارند، آن-ها مدعی هستند که با پشتکار و سخت کوشی می توانند موفق شوند. آن ها عدم موفقیت خود را به سعی و تلاش کم نسبت می-دهند. و وقتی که در مدرسه یا خارج از آن با یک موقعیت چالشی روبرو می شوند بیشتر احساس اطمینان می کنند که می-توان آینده را کنترل کرد. 

اما کودکان، والدین دارای شیوه های فرزندپروری استبدادی و سهل گیر، موفقیت ها و شکست های خود را به شرایط پائین، توانایی ها و شانس نسبت می دهند. این کودکان در مواقع مشکلات، نسبت به نتایج، بسیار نگران و عصبی می شوند و در انتخاب یک موقعیت سخت و آسان با تکلیف سخت و انتظار کم، نسبت به کودکان خانواده های اقتداری بیشتر موقعیت آسان و انتظارات کم را برمی گزینند (کیلی ، 1997).به طور خلاصه والدینی که شیوه تربیتی اقتداری را برای تربیت فرزندان شان به کار می گزیند و بیشتر گرم و حمایت کننده هستند تا تنبیه کننده، و در امور تحصیلی فرزندان-شان مشارکت می کنند، فرزندان بسیار موفق در امور تحصیلی خواهند داشت. (اعظمی رضائی نسب، 1389).

فهرست مطالب

تعریف نظری پیشرفت تحصیلی

تعریف عملیاتی پیشرفت تحصیلی

1-7-4- پیشرفت تحصیلی:    1
2-7- تعریف عملیاتی متغیرها    1
2-2-10- پیشرفت تحصیلی    20
2-2-10-1- تعریف پیشرفت تحصیلی    20
2-2-10-2- معیارهای پیشرفت تحصیلی    20
2-2-10-3- عوامل تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی    22
2-2-10-4- خانواده و پیشرفت تحصیلی    24
2-2-10-5- محیط آموزشی و پیشرفت تحصیلی    27
2-2-10-6- عوامل مخل در پیشرفت تحصیلی    27
2-2-10-7- اهمیت بررسی پیشرفت تحصیلی    28
2-2-10-8- رابطه خودتنظیمی و باورهای انگیزشی با پیشرفت تحصیلی    28
2-3- بخش دوم: پیشینه پژوهش    29
2-3-1- پژوهشهای انجام شده در خارج از کشور    29
2-3-2- پژوهشهای انجام شده در داخل کشور    39

منابع و مآخذ
منابع فارسی    
منابع انگلیسی